با پیری، تغییرات طبیعی در بینایی نیز به وقوع میپیوندد که بخشی از آن ناشی از عوامل ارثی و بخشی دیگر تحت تأثیر محیط زیست و عادات زندگی قرار دارد. عواملی چون هوای خشک، تابش مستقیم آفتاب و به ویژه سیگار کشیدن میتوانند این تغییرات را تشدید کنند.
در اینجا به بررسی چند تغییر رایج در بینایی با افزایش سن و راههای مقابله با آنها میپردازیم:
-
خشکی چشم:
به طور طبیعی، چشمها برای محافظت از قرنیه (بخش شفاف جلوی کره چشم) اشک تولید میکنند. با این حال، عواملی مانند تابش آفتاب، باد، فشار خون بالا و استرس میتوانند تولید اشک را کاهش دهند. به طور معمول، افراد در سنین 50 سال به بالا احساس سوزش یا ریزش اشک را تجربه میکنند. درمان خشکی چشم میتواند شامل استفاده از قطرههای اشک مصنوعی یا ژلهای مرطوبکننده باشد. همچنین، مصرف ماهیهای غنی از اسیدهای چرب امگا 3 (مانند ماهی سالمون و تن) و دانههای روغنی (مانند کتان و سویا) میتواند از بروز این مشکل جلوگیری کند.
-
نقاط شناور:
با افزایش سن، بسیاری از افراد لکههای کوچک سفید یا سیاه را که در زمینه بینایی حرکت میکنند، مشاهده میکنند. این نقاط شناور به دلیل تجزیه مایع ژلهای پشت لنز چشم ایجاد میشوند و معمولاً جدی نیستند. با این حال، در صورت افزایش ناگهانی این نقاط همراه با نقاط چشمکزن، لازم است که به پزشک مراجعه کنید.

مراقبت از چشم ها با افزایش سن
-
آب مروارید:
آب مروارید زمانی رخ میدهد که لنز طبیعی چشم شروع به کدر شدن میکند و منجر به تاری دید میشود. جراحی برای جایگزینی لنزهای کدر با لنزهای مصنوعی میتواند بینایی را بهبود بخشد. مصرف ویتامین C و کاهش قرار گرفتن در معرض باد و اشعه ماوراء بنفش خورشید با استفاده از عینک آفتابی و کلاه میتواند به پیشگیری از بروز آب مروارید کمک کند.
-
گلوکوم (آب سیاه):
گلوکوم معمولاً با افزایش سن بروز میکند، اما تغییرات در رژیم غذایی میتواند احتمال بروز آن را کاهش دهد. مطالعات نشان دادهاند که رژیم غذایی کمکربوهیدرات و با محتوای بالا از چربی و پروتئینهای گیاهی میتواند به کاهش 20 درصدی خطر ابتلا به گلوکوم کمک کند. توجه داشته باشید که رژیم کمکربوهیدرات نمیتواند پیشرفت گلوکوم را متوقف کند، اما میتواند به عنوان یک روش پیشگیرانه برای افراد در معرض خطر، از جمله کسانی که سابقه خانوادگی گلوکوم دارند، مؤثر باشد.
چگونه بینایی خود را قوی نگه داریم؟
توصیههای موسسه ملی پیری برای حفظ سلامت چشمها
برای حفظ سلامت بینایی و پیشگیری از مشکلات چشمی، موسسه ملی پیری چندین توصیه کلیدی ارائه میدهد:
– استفاده از محافظت در برابر آفتاب: در فضاهای باز، حتماً از عینک آفتابی با کیفیت و کلاه لبهپهن استفاده کنید تا از آسیبهای ناشی از اشعه UV در امان بمانید.
– ترک سیگار: سیگار کشیدن نه تنها به سلامت عمومی آسیب میزند، بلکه خطر ابتلا به بیماریهای چشمی را نیز افزایش میدهد. ترک سیگار میتواند به محافظت از چشمها کمک کند.
– رژیم غذایی متعادل: مصرف غذاهای مغذی که به سلامت چشمها کمک میکنند، مانند میوهها، سبزیجات و غذاهای غنی از ویتامینها و آنتیاکسیدانها، میتواند به حفظ بینایی سالم کمک کند.
– فعالیت بدنی منظم: انجام فعالیتهای ورزشی به حفظ وزن مناسب و بهبود گردش خون کمک میکند، که هر دو به سلامت چشمها مرتبط هستند.
– کنترل فشار خون: فشار خون بالا میتواند به بروز مشکلات چشمی کمک کند، بنابراین حفظ فشار خون در سطح نرمال برای پیشگیری از بیماریهای چشمی ضروری است.
– مدیریت دیابت: اگر مبتلا به دیابت هستید، کنترل دقیق آن بسیار مهم است. دیابت میتواند منجر به مشکلات جدی چشمی، از جمله کوری شود.
– کاهش خستگی چشم: هنگام کار با رایانه یا تمرکز بر روی یک شیء، هر 20 دقیقه به مدت 20 ثانیه به دور نگاه کنید تا خستگی و فشار روی چشمها کاهش یابد.
– معاینات منظم چشم: انجام معاینات منظم چشمی به شناسایی زودهنگام مشکلات و پیشگیری از تبدیل آنها به مسائل جدیتر کمک میکند.
با رعایت این توصیهها، میتوانید به حفظ سلامت چشمها و پیشگیری از مشکلات چشمی کمک کنید.

مراقبت از چشم ها با افزایش سن
حرف آخر
برای حفظ سلامت عمومی و بهبود کیفیت زندگی، رعایت چند اصل ساده اما مؤثر ضروری است:
– تغذیه متعادل: مصرف مواد غذایی سالم و متنوع را در رژیم غذایی روزانه خود قرار دهید تا نیازهای بدن به ویتامینها و مواد معدنی برطرف شود.
– ورزش منظم: فعالیت بدنی منظم نه تنها به حفظ تناسب اندام کمک میکند، بلکه به تقویت سلامت عمومی و بهبود روحیه نیز میانجامد.
– آب کافی: نوشیدن مقدار مناسب آب در طول روز به حفظ سلامت بدن و پوست کمک میکند و از بروز مشکلات مربوط به کمآبی جلوگیری میکند.
– عدم مصرف سیگار: ترک سیگار به کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماریها و بهبود عملکرد سیستمهای مختلف بدن کمک میکند.
علاوه بر این، بازدید منظم از چشمپزشک برای پیشگیری و شناسایی زودهنگام مشکلات بینایی ضروری است. پس از رسیدن به 50 سالگی، به طور سالیانه و در غیر این صورت، هر دو یا سه سال یکبار، با چشمپزشک خود مشورت کنید تا از سلامت چشمان خود اطمینان حاصل کنید.