کودکان بر اساس نحوه تربیت و تعامل با والدین، الگوهای رفتاری خاصی را از همان سالهای ابتدایی زندگی شکل میدهند. این الگوها، که ممکن است تا بزرگسالی ادامه پیدا کنند، تأثیر عمیقی بر شخصیت آنها دارند. بنابراین، نحوه برخورد با کودکان در دوران حساس کودکی از مهمترین عوامل در رشد شخصیتی آنان است.
در این مقاله، به بررسی چگونگی جلوگیری از لوس شدن کودکان، دلایل لوس شدن و نشانههای یک کودک لوس می پردازیم.
کودک لوس چیست؟
تربیت کودک لوس به این معناست که والدین روشهای نادرست تربیتی را به کار ببرند و ممکن است زمانی متوجه اشتباهات خود شوند که دیر شده باشد. لوس شدن زمانی اتفاق میافتد که والدین برای راحتی خود به خواستههای غیرمنطقی کودک تن میدهند و قوانین تربیتی منسجمی ندارند. برای جلوگیری از لوس شدن کودک، والدین باید به نکات زیر توجه کنند:
-
پایبندی به قوانین تربیتی و قاطعیت
والدین باید برای فرزندان خود قوانینی مشخص کنند و به آنها پایبند باشند. قاطعیت و ثبات رفتاری از ویژگیهای مهم والدینی موفق است که باید محبت و قاطعیت را همزمان به کار گیرند.
-
پرهیز از محبتها و معیارهای افراطی
محبت افراطی و بیقید و شرط ممکن است باعث ایجاد رفتارهای ناسالم در کودک شود. والدین باید از این نوع محبتها خودداری کنند و به اجتماعی شدن و استقلال کودک کمک کنند.
-
ایجاد اعتماد و رعایت وعدهها
والدینی که به وعدههای خود پایبند هستند، اعتماد را در دل فرزندشان ایجاد می کنند. این اعتماد باعث می شود کودک به والدین خود اتکا کند و از آنها الگو بگیرد.
.4حمایت منطقی از فرزندان
حمایتهای والدین باید منطقی و متناسب با نیازهای واقعی کودک باشد. تنظیم اولویتها و تعادل میان حمایت و استقلال، کودک را به سمت رشد سالم هدایت می کند.
-
تعادل در برخورد و تربیت
والدین باید در همه شرایط تعادل را رعایت کنند. تربیت کودک باید با در نظر گرفتن تمامی جوانب و متناسب با شرایط انجام شود.
-
راهنمایی و هدایت به موقع
یکی از وظایف مهم والدین این است که به موقع فرزندان خود را راهنمایی کنند و به آنها در تصمیمگیریهای مهم کمک کنند. آموزش زمان مناسب برای انجام هر کاری نیز بسیار اهمیت دارد.
-
پاداش و تنبیههای متناسب و متنوع
استفاده از پاداش و تنبیههای مناسب یکی از بهترین روشها برای آموزش رفتار درست به کودک است. اما این موضوع باید به شکلی مداوم و با ثبات ادامه پیدا کند.
-
تشویق به عذرخواهی و احترام به دیگران
یکی از اصول مهم در تربیت کودک، آموزش عذرخواهی در صورت اشتباه است. همچنین، احترام به دیگران و خواستههای آنها باید در دستور کار والدین قرار گیرد تا کودک مفهوم ارتباط متقابل را درک کند.

روش علمی برای اینکه کودک لوس نشود
راهکارهای عملی برای جلوگیری از لوس شدن کودک
- انتقاد در جمع ممنوع
اگر کودک خطایی مرتکب شد، نباید در جمع او را سرزنش کنید. به جای آن، در یک محیط خصوصی با او درباره اشتباهش صحبت کنید، به حرفهایش گوش دهید و با آرامش او را متوجه کنید که چه اشتباهی مرتکب شده است.
- زمانگذاری برای فرزند
والدین باید با فرزندان خود وقت بگذرانند، با آنها بازی کنند و به دغدغهها و احساسات آنها گوش دهند. این ارتباط عمیق باعث تقویت رابطه والدین و فرزند می شود.
- توضیح قوانین و اولویتها
والدین باید با فرزندشان درباره قوانین و اولویتها صحبت کنند و به او توضیح دهند که نمی تواند با گریه یا اصرار خواستههای نادرست خود را به دست آورد. این آموزش به مرور زمان باعث کاهش رفتارهای لجبازانه کودک می شود.
- آموزش احترام به دیگران
باید به کودک بیاموزید که دیگران نیز خواستهها و نیازهایی دارند. برای ایجاد ارتباطات سالم، کودک باید بتواند خواستههای دیگران را درک و احترام کند.
- آموزش صبر
صبر یکی از مهمترین مهارتهایی است که باید به کودکان آموزش داده شود. به کودک توضیح دهید که همیشه نمی تواند بهسرعت خواستههای خود را دریافت کند.
- تشویق به شریک شدن و مهربانی
آموزش شریک شدن با دیگران و مهربانی یکی از اصول کلیدی در تربیت کودک است. والدین می توانند با الگوسازی و توضیح مزایای همکاری و همبستگی، این مهارت را به کودک خود بیاموزند.
با استفاده از این روشها و پایبندی به اصول تربیتی صحیح، میتوانید از تربیت یک کودک لوس جلوگیری کنید و به رشد شخصیتی سالم و متعادل او کمک کنید.

روش علمی برای اینکه کودک لوس نشود
دلایل لوس شدن کودکان و راهکارهای پیشگیری
لوس شدن کودکان به عواملی بستگی دارد که اغلب به رفتار و نگرش والدین در برابر نیازها و خواستههای فرزندشان برمیگردد. بسیاری از والدین بدون توجه به پیامدهای رفتار خود، باعث شکل گیری عادات ناپسند در فرزندان می شوند. در ادامه، به دلایل رایج لوس شدن کودکان و راهکارهای عملی برای جلوگیری از آن می پردازیم:
- اجتناب از نمایش امکانات غیرضروری
اگر برای فرزندتان امکانات خاصی مانند تبلت یا اسباب بازیهای گرانقیمت فراهم کردهاید، هنگامی که او را به جمع دوستانش می برید که چنین وسایلی را ندارند، از بههمراه بردن این وسایل خودداری کنید. این کار باعث جلوگیری از ایجاد حس برتری یا نابرابری در بین کودکان می شود و از تقویت رفتارهای لوس جلوگیری می کند.
- تشویق بهموقع
زمانی که فرزندتان رفتار درستی انجام میدهد، او را بلافاصله تشویق کنید. این اقدام باعث تقویت رفتارهای مثبت در او می شود و به او یاد می دهد که تلاش برای رفتار درست، ارزشمند است. اما این تشویق باید متناسب و بهجا باشد تا منجر به انتظارات نادرست نشود.
- تعادل در خرید و مصرف
حتی اگر از نظر مالی توانایی خرید هرچیزی را دارید، در خرید برای فرزندتان تعادل را رعایت کنید. با این کار به او قدردانی و ارزشگذاری برای امکانات را آموزش میدهید. اجتناب از خرید وسایل غیرضروری باعث میشود کودک به نیازهای واقعی خود بیشتر توجه کند و یاد بگیرد که همه خواستهها همیشه نباید بلافاصله برآورده شوند.
- عذرخواهی و الگوی مناسب بودن
والدین نیز ممکن است اشتباه کنند یا به وعدههای خود عمل نکنند. در چنین مواقعی بایداز کودک خود عذرخواهی کنند و سعی در جبران آن داشته باشند. این رفتار، الگوی مناسبی برای کودک خواهد بود و به او نشان میدهد که اشتباه کردن طبیعی است، اما باید مسئولیت آن را پذیرفت و اصلاح کرد.
- دادن مسئولیتهای متناسب با سن
به کودک مسئولیتهای کوچکی مطابق با سن و تواناییهای او بسپارید. این کار باعث می شود احساس توانمندی کند و یاد بگیرد که هر فردی در زندگی وظایف و تعهداتی دارد که باید به آنها پایبند باشد.
- آموزش “نه” گفتن
یکی از مهمترین مهارتهایی که باید به کودک آموخت، “نه” گفتن است. کودک باید یاد بگیرد که همه خواستههای او قرار نیست برآورده شود و این امری طبیعی است. والدین نیز باید به خواستههای غیرمنطقی و نادرست فرزند خود “نه” بگویند و با قاطعیت بر سر مواضع تربیتی خود بایستند.
- پاسخ به گریههای ضروری، نادیده گرفتن کجخلقیها
اگر کودک بهخاطر یک نیاز واقعی گریه می کند، باید به آن رسیدگی کنید. اما اگر گریه و رفتارهای ناشایست او نتیجه لجبازی یا خواستههای نامعقول است، بهترین راهکار نادیده گرفتن آن است. این کار به کودک نشان میدهد که با کجخلقی نمی تواند به خواستههایش برسد.
- اجتناب از بحث و لجبازی با کودک
والدین نباید وارد بحثهای طولانی یا لجبازی با کودک شوند. به جای آن، با آرامش و قاطعیت تصمیمهای تربیتی خود را اعمال کنید. این روش باعث میشود کودک یاد بگیرد که مخالفتهای نادرستش راه به جایی نمیبرد.
- آموزش قدردانی و تشکر
به کودک آموزش دهید که برای هر چیزی باید قدردان باشد و از دیگران تشکر کند. اگر متوجه شدید که کودک این رفتار را نادیده گرفته، میتوانید از دادن هدیه یا امتیازهایی که قرار بود به او بدهید خودداری کنید و دلیل آن را به او توضیح دهید تا متوجه شود که رفتار نامناسبش چه پیامدهایی دارد.
علت اصلی لوس شدن کودکان
لوس شدن کودک زمانی اتفاق میافتد که والدین به نکات تربیتی بیتوجهی کنند و کودک به این باور برسد که همیشه باید همه چیز مطابق میل او پیش برود. کودک فکر می کند هرچه بخواهد، بهسرعت و بدون هیچ مخالفتی به دست میآورد. این طرز فکر باعث می شود که وقتی با محدودیتی روبهرو میشود، احساس ناکامی کند و نتواند به درستی با آن مواجه شود.
همچنین، برخی والدین به دلیل وضعیت مالی خوب، به فرزندانشان این حس را میدهند که هیچ مانعی برایشان وجود ندارد و همه باید به خواستههایشان احترام بگذارند. این نوع نگرش نهتنها باعث لوس شدن کودک می شود، بلکه می تواند باعث شود که در آینده نتواند به درستی با چالشهای زندگی روبهرو شود.

روش علمی برای اینکه کودک لوس نشود

روش علمی برای اینکه کودک لوس نشود
دلایل لوس شدن کودکان و راههای جلوگیری از آن
بی حوصلگی والدین می تواند تأثیرات منفی عمیقی بر روی رفتار کودکان داشته باشد. کودکانی که در چنین محیطهایی بزرگ می شوند، معمولاً در مواجهه با جامعه یا در زندگی زناشویی با مشکلات زیادی روبرو می شوند و ممکن است به خاطر عدم تطابق با واقعیتهای اجتماعی دچار سرخوردگی شوند. لذا رعایت نکات تربیتی و پرهیز از تک فرزندی و مشورت با یک روانشناس می تواند در جلوگیری از لوس شدن کودک مؤثر باشد.
ویژگیهای کودکان لوس
کودکان لوس معمولاً نشانههای خاصی از خود بروز میدهند:
- خودمحوری
این کودکان معمولاً تصور می کنند که دنیا باید طبق خواستههای آنها بچرخد.
- انتظارات فوری
آنها به سرعت انتظار دارند که همه خواستههایشان بدون هیچ قید و شرطی برآورده شود.
- عدم صبر و لجبازی
این کودکان به سختی صبر می کنند و در صورت عدم دریافت خواستههایشان، لجبازی می کنند.
- واکنشهای شدید
در پاسخ به ناکامیها، آنها ممکن است به گریههای شدید، فریاد زدن یا امتناع از همکاری دست بزنند.
- شکایت و نارضایتی
این کودکان اغلب از هر چیزی نارضایتی خود را ابراز می کنند و در همکاری کردن با دیگران کوتاهی می کنند.
- قهر کردن مکرر
رفتارهای قهرآمیز به عنوان یکی از الگوهای رفتاری رایج در این کودکان مشاهده می شود.
- بیاحترامی به دیگران
آنها ممکن است به خواستهها و نیازهای دیگران بی توجهی کرده یا حتی رفتارهای بیادبانهای از خود نشان دهند.
- عدم مسئولیت پذیری
این کودکان معمولاً در برابر مسئولیتهای خود واکنش مثبتی ندارند و ممکن است به تنبلی و شلختگی گرایش پیدا کنند.
- پرخاشگری
رفتارهای پرخاشگرانه نیز از دیگر خصوصیات کودکان لوس است.
- ایجاد حس شرم در والدین
با استفاده از رفتارهای ناپسند، این کودکان ممکن است سعی کنند خواستههای خود را به دست آورند.
این نشانهها ممکن است دلایل دیگری نیز داشته باشند، لذا مشاوره با یک متخصص می تواند در شناسایی دقیق تر مشکلات کمک کننده باشد.
چگونگی جلوگیری از لوس شدن کودک
برای جلوگیری از لوس شدن کودکان، والدین می توانند اقداماتی مؤثر انجام دهند:
– رفع کمبودها
توجه به نیازهای عاطفی و فیزیکی کودک و تأمین آنها می تواند از بروز رفتارهای لوس جلوگیری کند.
– توجه به سن و واکنش ها
لوس شدن کودک به سن خاصی محدود نمی شود، اما سنین دو تا سه سالگی زمان حساسی برای تربیت است. در این سنین، والدین باید با آگاهی و دقت رفتارهای کودک را مدیریت کنند.
– آموزش مهارتهای اجتماعی
به کودک باید مهارتهای اجتماعی و همدلی آموزش داده شود تا بتواند نیازهای دیگران را نیز درک کند.
– پایداری در تربیت
والدین باید قاطع و پایدار در قوانین تربیتی خود باشند و به کودک یاد دهند که خواستههایش همیشه نمی تواند بلافاصله برآورده شود.
نکته پایانی
والدین عزیز، تربیت یک انسان مسئولیت بزرگی است. شما باید برای ایجاد یک زندگی سالم و متعادل برای فرزندتان آماده باشید و یکی از مهمترین فاکتورها تأمین سلامت روان خود و فرزندتان است. از این تفکر اشتباه بپرهیزید که با آوردن فرزند جدید میتوانید مشکلات خود را حل کنید. این اقدام ممکن است نه تنها کمکی نکند، بلکه شرایط را پیچیدهتر کند.
در نهایت، زمانی که احساس می کنید آمادگی و صلاحیت لازم برای تربیت یک کودک را دارید، اقدام به فرزندآوری کنید. این مسئولیت بزرگ نیازمند توجه و دقت بسیار است.