اختلالات جنسی در سالمندان(انواع+پیشگیری و درمان)
افزایش سن به این معنا نیست که شما تمایل به رابطه جنسی را از دست می‌دهید. در واقع، برقراری رابطه جنسی حق طبیعی هر انسان در هر سنی است و این باور که افراد مسن تمایلی به چنین روابطی ندارند، نادرست است. با این حال، ممکن است با افزایش سن کاهش میل جنسی و بروز مشکلاتی که بر سلامت جنسی تأثیر می‌گذارند را تجربه کنید. اما جای نگرانی نیست؛ این چالش‌ها قابل مدیریت هستند و می‌توان با راهکارهای مناسب بر آنها غلبه کرد.در ادامه بیشتر در نورد تغییرات جنسی زنان در سالمندی گفتگو خواهیم کرد.
تماس و مشاوره رایگان
فرم زیر را پر کنید ما با شما تماس میگیریم
انواع اختلالات جنسی در سالمندان
شایع‌ترین مشکلات جنسی در میان سالمندان عبارتند از:
– کاهش تمایل به رابطه جنسی
– تجربه درد یا ناراحتی در هنگام فعالیت جنسی
– تغییرات در توانایی نعوظ، از جمله مشکلات مربوط به اختلال نعوظ
– زودانزالی یا تأخیر در انزال
– کاهش قدرت و عملکرد جنسی
– افزایش حساسیت و آسیب‌پذیری ناحیه تناسلی
تغییرات جنسی زنان در سالمندی
علل مشکلات جنسی سالمندان
با افزایش سن، افراد بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌ها و نیاز به مصرف دارو قرار می‌گیرند. این شرایط، همراه با جراحی‌ها و ناتوانی‌های مختلف، می‌تواند بر توانایی و لذت از رابطه جنسی تأثیرگذار باشد. در ادامه به برخی از مهم‌ترین عوامل مرتبط با این موضوع می‌پردازیم:
آرتروز
دردهای ناشی از آرتریت می‌توانند رابطه جنسی را ناخوشایند کنند. در این شرایط، استراحت، حمام آب گرم و تغییر در وضعیت یا زمان فعالیت جنسی می‌تواند به کاهش ناراحتی کمک کند.
زوال عقل
افراد مبتلا به زوال عقل ممکن است همسر یا شریک زندگی خود را نشناسند اما همچنان تمایل به رابطه جنسی داشته باشند. این شرایط می‌تواند برای شریک زندگی گیج‌کننده و دشوار باشد و نیاز به مشاوره پزشکی دارد.
الکل
مصرف زیاد الکل می‌تواند در مردان منجر به مشکلات نعوظ و در زنان به تأخیر در ارگاسم منجر شود.
درد مزمن
درد مزمن می‌تواند مانع از ایجاد صمیمیت بین زوجین شود و به خستگی منجر گردد، که در نتیجه میل به رابطه جنسی کاهش می‌یابد. این درد نباید به عنوان بخشی از پیری تلقی شود و معمولاً قابل درمان است.
دیابت
دیابت می‌تواند باعث مشکلاتی در نعوظ شود، اما اغلب درمان‌های دارویی می‌توانند این مشکلات را بهبود بخشند.
افسردگی
از نشانه‌های افسردگی می‌توان به کاهش علاقه به فعالیت‌های لذت‌بخش قبلی مانند صمیمیت و رابطه جنسی اشاره کرد.
بیماری قلبی
تنگی و سفتی عروق می‌تواند جریان خون را مختل کند و رسیدن به ارگاسم را دشوار سازد. افرادی که شریک زندگی‌شان دچار بیماری قلبی است، ممکن است نگران بروز حادثه قلبی در حین فعالیت جنسی باشند. با این حال، در بیشتر موارد، فعالیت جنسی بی‌خطر است؛ البته همیشه باید توصیه‌های پزشک را مد نظر قرار دهید.
تغییرات جنسی زنان در سالمندی
بی‌اختیاری
بی‌اختیاری ادرار با افزایش سن شایع‌تر می‌شود و فشار در حین رابطه جنسی می‌تواند باعث نشت ادرار گردد. تخلیه مثانه قبل و بعد از رابطه می‌تواند این مشکل را کاهش دهد.
داروها
عوارض جانبی برخی داروها می‌توانند مشکلات جنسی ایجاد کنند؛ از جمله اختلال در انزال، کاهش میل جنسی و خشکی واژن. برخی داروهای فشار خون، آنتی‌هیستامین‌ها، داروهای ضدافسردگی، آرام‌بخش‌ها و داروهای بیماری‌های روانی و سرطان از جمله این موارد هستند.
چاقی
با افزایش سن، احتمال چاقی و اضافه وزن بیشتر می‌شود و این امر می‌تواند خطر مشکلات نعوظ را افزایش دهد.
بیماری پیرونی
این بیماری با تشکیل بافت اسکار زیر پوست آلت تناسلی همراه است که ممکن است منجر به خمیدگی آلت در حین نعوظ شود و رابطه جنسی را دردناک یا دشوار کند. در صورت بروز این مشکل، مشاوره با پزشک متخصص ضروری است.
جراحی‌ها
برخی جراحی‌ها می‌توانند به طور موقت باعث کاهش میل جنسی شوند، که نیاز به زمان و مراقبت برای بهبود دارند.
فواید رابطه جنسی در سالمندان
این موضوع نه تنها باعث افزایش امید به زندگی در افراد می‌شود، بلکه طول عمر آنها را نیز بیشتر می‌کند. در حین رابطه جنسی، انرژی مصرف‌شده به آزادسازی مقدار زیادی آندورفین منجر می‌شود که به کاهش استرس و اضطراب کمک می‌کند. این تجربه به افراد امکان می‌دهد از بسیاری از مشکلات و درگیری‌های ذهنی فاصله بگیرند و به آرامش نسبی دست یابند. علاوه بر این، رابطه جنسی به سلامت جسمی هر دو طرف کمک می‌کند و فرصتی برای ابراز عشق و تعمیق روابط عاطفی فراهم می‌آورد.
تغییرات جنسی زنان در سالمندی
عوامل کاهش میل جنسی در مردان سالمند
کاهش میل جنسی در مردان به‌صورت تدریجی آغاز می‌شود و معمولاً از حدود ۴۰ سالگی شروع شده و با افزایش سن شدت می‌یابد. با این حال، توانایی باروری در مردان همچنان حفظ می‌شود. نکته جالب این است که مردان نیز ممکن است با پدیده‌ای مشابه یائسگی مواجه شوند که به آن “یائسگی مردانه” می‌گویند و در آن سطح هورمون تستوسترون در خون کاهش می‌یابد. هرچند این کاهش معمولاً به‌آهستگی و به‌طور نامحسوس رخ می‌دهد، اما در برخی مردان افت شدید تستوسترون می‌تواند به مشکلات جدی در رابطه زناشویی منجر شود.
عوامل کاهش میل جنسی در زنان سالمند
قطع فعالیت غدد جنسی در زنان به‌طور معمول روندی سریع‌تر از مردان دارد. در واقع، پایان دوران باروری به معنی توقف کامل تخمک‌گذاری و تولید هورمون‌های زنانه مانند استروژن و پروژسترون است. یائسگی کامل معمولاً در بازه زمانی ۱ تا ۲ ساله اتفاق می‌افتد و غالباً در سنین ۴۵ تا ۵۰ سالگی رخ می‌دهد.
یکی از مهم‌ترین عواملی که می‌تواند باعث کاهش میل زنان به برقراری رابطه زناشویی شود، خشکی واژن است. در دوران باروری، هورمون‌های زنانه باعث حفظ رطوبت دیواره‌های واژن می‌شوند، اما پس از یائسگی، کاهش این هورمون‌ها موجب خشکی واژن می‌شود و برقراری رابطه زناشویی را دردناک می‌سازد. علاوه بر این، تحریک‌پذیری در این دوره کاهش می‌یابد، که به نوبه خود باعث کاهش تمایل به فعالیت‌های زناشویی می‌شود.
تغییرات جنسی مردان در سالمندی
با بالا رفتن سن در مردان، کاهش هورمون تستوسترون امری طبیعی است. این تغییرات به طور مستقیم باعث اختلال در تمایل و فعالیت جنسی نمی‌شود، اما تغییرات فیزیکی مشخصی را به دنبال دارد که به شرح زیر است:
– نیاز به تحریک بیشتر برای دستیابی به نعوظ و رسیدن به ارگاسم
– کوتاه‌تر شدن مدت زمان ارگاسم
– کاهش قدرت انزال و کاهش میزان منی
– نیاز به زمان بیشتر برای بازیابی و دستیابی به نعوظ مجدد پس از رابطه جنسی
این تغییرات بخشی از روند طبیعی پیری هستند و می‌توان با روشهای مناسب به مدیریت آنها پرداخت.
تغییرات جنسی زنان در سالمندی
تغییرات جنسی زنان در سالمندی
با افزایش سن و ورود به دوران یائسگی، زنان تغییرات قابل توجهی در جنبه‌های جنسی خود تجربه می‌کنند که تأثیر زیادی بر میل و فعالیت‌های جنسی آنها می‌گذارد. این تغییرات شامل موارد زیر است:
– نیاز به زمان بیشتر برای رسیدن به تحریک و ارگاسم
– باریک‌تر و کوتاه‌تر شدن طول واژن
– نازک‌تر و سفت‌تر شدن دیواره‌های واژن
– تجربه درد در هنگام رابطه جنسی
– کاهش ترشحات طبیعی روان‌کننده واژن
این تغییرات بخشی از فرآیند طبیعی پیری هستند و می‌توانند بر کیفیت روابط جنسی تأثیر بگذارند، اما با روشهای مناسب می‌توان به مدیریت و کاهش اثرات آنها پرداخت.
روشهای درمان اختلالات جنسی سالمندان
برای درمان اختلالات جنسی، شناسایی علت اصلی اختلال عملکرد جنسی ضروری است. به‌طور ایده‌آل، روند درمانی در سالمندان باید به‌صورت چندجانبه و ترکیبی انجام شود تا بهینه‌ترین نتایج حاصل گردد. مردان ممکن است با درمانگران خود در مورد گزینه‌هایی چون مصرف مهارکننده‌های PDE5 یا داروهای خوراکی برای اختلال نعوظ، هورمون‌درمانی جبرانی (با یا بدون مهارکننده‌های PDE5)، استفاده از دستگاه‌های وکیوم برای نعوظ و تزریق داروها مشورت کنند. همچنین، استفاده از ویبراتور یا سایر محصولات کمکی استاندارد جنسی که به‌راحتی قابل استفاده هستند، می‌تواند تحریک اضافی برای دستیابی به نعوظ ایجاد کند.
زنان نیز می‌توانند با مشاوره با درمانگران خود در مورد استفاده از استروژن درمانی موضعی برای کاهش مشکلات مرتبط با ترشحات و بافت‌های واژن صحبت کنند. استفاده از لوریکانت‌ها در طول رابطه جنسی نیز می‌تواند به راحتی و لذت‌بخش‌تر شدن تجربه جنسی کمک کند.
در کنار درمان‌های دارویی، گزینه‌های غیر دارویی نیز وجود دارند که شامل:
– افزایش تحریک جنسی
– درمان‌های شناختی-رفتاری
– مدیریت اضطراب و کاهش حساسیت‌زدایی
– آموزش مهارت‌های ارتباطی زوجین با توجه به وضعیت خاص فرد
این رویکردهای جامع می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی جنسی سالمندان کمک کنند.
تغییرات جنسی زنان در سالمندی
روش های تقویت رابطه جنسی در سالمندان
برای مدیریت تغییرات جنسی که ممکن است تجربه کنید، مهم است که با شریک زندگی‌تان به‌طور صریح و صمیمانه صحبت کنید و از سرزنش یکدیگر بابت مشکلات موجود خودداری کنید. گفت‌وگو با یک درمانگر می‌تواند راهکاری بسیار مؤثر باشد؛ بسیاری از درمانگران دارای تخصص‌های خاصی در کمک به افراد با مشکلات جنسی هستند.
تحقیقات نشان داده است که در میان مردان و زنان در گروه سنی ۷۵ تا ۸۵ سال، ۹ نفر از هر ۱۰ نفر اهمیت زیادی به معاشقه می‌دهند و معمولاً قبل از برقراری رابطه جنسی به معاشقه می‌پردازند. بنابراین، فراموش نکنید که معاشقه بخش مهمی از تجربه جنسی است.
هرچند کاهش میل جنسی در سالمندان بخشی از فرآیند طبیعی پیری است، اگر این کاهش به‌طور قابل توجهی شما را آزار می‌دهد، مراجعه به پزشک توصیه می‌شود. پزشک می‌تواند با ارزیابی دقیق وضعیت شما، داروهایی را برای افزایش میل جنسی تجویز کند و به بهبود کیفیت زندگی جنسی شما کمک کند.
اهمیت رابطه جنسی ایمن در افراد سالمند
سالمندان نیز، همانند افراد جوان‌تر، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی مانند سیفلیس، سوزاک، عفونت کلامیدیا، تبخال تناسلی، هپاتیت B، زگیل تناسلی و تریکومونازیس قرار گیرند. به عبارت دیگر، سن به تنهایی از ابتلا به این بیماری‌ها محافظت نمی‌کند. بنابراین، برای حفظ سلامت خود و شریک جنسیتان، مهم است که از روشهای پیشگیری مناسب و رعایت اصول بهداشت جنسی غافل نشوید.
