18 سندروم مغزی که باید بهتر بشناسید!

همه ما می‌دانیم که مغز قسمت مهمی از سیستم عصبی است که کنترل امور مختلف ذهنی و بدنی بر عهده آن می‌باشد. صدمه به مغز یا هر کدام از اجزای آن نظیر نخاع، نورون و اعصاب محیطی منجر به ایجاد اختلالات و مشکلاتی خواهد شد. در مطلب امروز ما تصمیم داریم ۱۸ مورد از سندروم‌های مغزی را نام برده و راجع به آنها توضیحاتی را ارائه دهیم. در صورتی که شما علاقه دارید در مورد این سندروم‌های مغزی اطلاعاتی داشته باشید و در مورد دلایل ایجاد آنها مطالبی را بدانید، از شما دعوت می‌کنیم تا انتهای مقاله  انواع سندروم مغزی همراه ما بمانید.

سندروم فلج مغزی

یکی از انواع اختلالات مغزی، فلج مغزی می‌باشد که روی قدرت عضلات و حرکت بدن تاثیر خواهد گذاشت و آنها را محدود می‌کند. دلیل ایجاد این سندروم صدمه‌هایی است که پیش از تولد به مغز نوزاد وارد می‌شود. برای مثال اگر یک مادر باردار در دوران بارداری خود در معرض مواد سمی نظیر متیل یا جیوه قرار گرفته باشد و یا به عفونت‌هایی مانند سیفلیس، هرپس، توکسوپلاسموز، اختلالات ذهنی و مشکلات تیروئید احتمال ابتلا به فلج مغزی را بالا می‌برد.

علائم ابتلا به فلج مغزی چیست؟

نشانه‌ها و علائم این مشکل معمولاً در دوران نوزادی و یا پیش از مدرسه رفتن کودک بروز پیدا می‌کند و شامل مواردی از قبیل زیر است:

_اختلال در صحبت کردن

_اختلال در بلع یا مشکل برای مکیدن

_شلی یا سفتی اندام‌ها

_ریزش آب دهان

_تشنج

_ایجاد مشکل برای یادگیری

_محدود شدن دامنه حرکتی مفاصل مختلف بدن

_عدم تعادل عضلات یا آتاکسی

_حرکات غیر طبیعی یا لرزش

تاثیرات فلج مغزی از شخصی به شخص دیگر متفاوت بوده و ممکن است برای بعضی از اشخاص ناتوانی در راه رفتن را به وجود بیاورد و برای برخی دیگر هیچ مشکلی را در این زمینه به وجود نیاورد. همچنین در بعضی از موارد افراد به دلیل ابتلا به فلج مغزی عوارضی نظیر ناشنوایی، کوری یا صرع را نیز داشته‌اند. از این رو به بانوان باردار اکیداً توصیه می‌شود جهت کم کردن میزان احتمال ابتلای کودک متولد نشده خود به فلج مغزی و حفظ سلامت کودک، حتماً واکسیناسیون‌های لازم را انجام دهند و نکات و دستورالعمل‌های مراقبتی پیش از بارداری و حین بارداری را به طور کامل انجام دهند. ضمناً خانم‌های باردار نباید سیگار، الکل و تنباکو مصرف کنند؛ زیرا این موارد تاثیر بدی روی جنین می‌گذارد. متخصصان مغز و اعصاب نیز پس از معاینه بیمار و مشاهده وضعیت جسمی وی تست‌ها و آزمایش‌های دقیقی را انجام داده تا طبق آن، توانایی تشخیص نوع بیماری و سندروم را داشته باشند و پیگیری‌های درمانی مناسب را تجویز کنند.

سندروم پای بی‌قرار

یکی دیگر از اختلالات سیستم عصبی، سندروم پای بی‌قرار است. این اختلال نشانه‌هایش در خواب آغاز می‌شود و با گذشت زمان بدتر خواهد شد؛ به همین دلیل پزشکان آن را نوعی اختلال خواب قلمداد می‌کنند. افرادی که دچار سندروم پای بی‌قرار هستند، نمی‌توانند روی مسائل مختلفی متمرکز شوند و غالباً بیشتر چیزها را فراموش خواهند کرد. افراد بیمار به دلیل تاثیر احساسات نامطلوبی که تجربه کرده‌اند، در یک سمت بدن خودشان حرکاتی غیرارادی دارند. معمولاً این افراد یکی از پاهای خود را تکان می‌دهند و امکان دارد چنین حرکتی در قفسه سینه و بازوی آنها نیز رویت شود. در صورتی که شخص نشانه‌های این سندروم را در هفته بیش از دو بار تجربه کند و یا به دلیل بروز علائم و نشانه‌های سندروم پای بی‌قرار کیفیت زندگیش تحت تاثیر منفی قرار بگیرد، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کند تا پیگیری‌های لازم جهت درمان وی صورت پذیرد.

سندروم گیلن باره

یکی از اختلالات عصبی که دست و پا و اعصاب بدن را درگیر می‌کند، سندروم گیلن باره می‌باشد که باعث به وجود آمدن ضعف بدنی نیز می‌گردد. از بارزترین نشانه‌های این سندروم احساس خواب رفتگی ناگهانی در پا و انتشار این احساس به نواحی متفاوت بدن فرد بیمار می‌باشد. در مورد این اختلال باید بگوییم که تشخیص به موقع آن خیلی اهمیت دارد؛ چرا که اگر درمان این بیماری به موقع آغاز نشود، ممکن است مشکلات تنفسی را به وجود بیاورد. منشا و علت دقیق سندروم گرین باره هنوز نشده است؛ اما باً علائم آن پس از مبتلا شدن به یک عفونت ویروسی ظهور پیدا می‌کند و منجر به مختل شدن فعالیت‌های سیستم ایمنی بدن فرد بیمار می‌گردد. مثلاً ابتلا شدن به عفونت‌های ویروسی همچون آنفولانزا و کمپیلوباکتر ممکن است باعث ایجاد سندروم گلین باره گردد.

[html_block id=”9603″]

سندروم مغزی

بیماری سندروم مغزی که با نام دلیریوم هم شناخته می‌شود، جزو یکی از اختلالاتی است که منجر به ایجاد حالت گیجی ناگهانی می‌شود که در چنین شرایطی بیمار اصلاً حالت طبیعی ندارد. سندروم مغزی حاد یا سندروم مغزی شدید نیز نوعی اختلال روانی محسوب می‌شود که مدت زمان ایجاد آن متغیر است و ممکن است از چند ساعت تا یک هفته نیز طول بکشد. در این زمان علاوه بر از دست رفتن هوشیاری فرد مبتلا، اختلالاتی در خلق و خوی وی نیز به وجود می‌آید و ازجمله نشانه‌های مهم این سندروم این است که به شکل سریع آغاز شده و دوره بیماری آن کوتاه مدت است. افراد مبتلا به سندروم مغزی دچار اختلالات ادراکی می‌شوند و برای حس‌های مختلفی نظیر حس بویایی، چشایی، بینایی و شنوایی با مشکل مواجه می‌گردند. لازم به ذکر است که یکی از نشانه‌ها و علائم سندروم مغزی مختل شدن تکلم افراد مبتلا یا زبان پریشی می‌باشد. البته این اختلال در خانم‌ها کمتر از آقایان رخ می‌دهد و معمولاً برای افراد مسن ایجاد می‌شود. پژوهشگران معتقدند امکان دارد عواملی نظیر دیابت، سرطان، ضربه به سر، تب بالا یا سوء تغذیه در سنین پایین احتمال ابتلا به سندروم مغزی حاد را بالا ببرد.

راه‌های درمان سندروم مغزی چیست؟

جهت درمان این بیماری روش‌های متفاوتی وجود دارد؛ یعنی برای بیمار علاوه بر درمان‌های دارو باید از مداخلات روانپزشکی و درمان‌های حمایتی نیز بهره گرفته شود. به گونه‌ای که زمان و مکان دائماً به وی یادآوری شود تا از آشفتگی و سردرگمی او تا حد زیادی کم شود.

سندروم تونل کارپال

یکی دیگر از انواع سندروم‌های مغزی تونل کارپال است که طی این عارضه به عصب میانی شخص فشار وارد شده و باعث ایجاد علائمی نظیر سوزن سوزن شدن دست و پا و بی‌حس شدن آنها می‌گردد؛ در نتیجه با گذشت زمان عملکرد دست و پا با مشکل مواجه می‌شود. بد نیست بدانید که عصب مدیان از گذرگاهی در مچ دست که تونل کارپال نامگذاری شده است، از سمت ساعد به کف دست خواهد رفت و منجر به وجود آمدن احساس در انگشتان دست افراد می‌شود. از طرفی سیگنال‌های لازم جهت حرکت ماهیچه‌ها را نیز می‌فرستد. در این سندروم ممکن است شدت نشانه‌ها و علائم آنقدر زیاد باشد که بیمار حتی نتواند فرمان ماشین خود را کنترل کند و یا اشیایی که در دستش قرار گرفته را نگه دارد. در برخی از موارد دیده شده که فرد از خواب به صورت ناگهانی بیدار می‌شود. متخصصان معتقدند منشا به وجود آورنده سندروم کارپال تونل بیماری‌هایی نظیر دیابت، بیماری‌های عصبی چاقی، آرتریت، روماتوئید و یا استفاده از داروهایی نظیر آناستاروزول که جزو داروهای درمانی سرطان ریه می‌باشد، است. جالب است بدانید که در رفتگی، کار کردن و یا شکستگی طولانی مدت مچ دست نیز می‌تواند جزو عوامل زمینه ساز بروز سندروم تونل کارپال باشد.

بیماری شارکو ماری توث

این بیماری جزو بیماری‌های ارثی و عصبی است که اعصاب محیط را تخریب می‌کند و باعث می‌شود تا شخص بیمار در اندام‌های پایین دچار ضعف شود. اگرچه بیماری شارکو ماری توث ارثی است، اما برای بعضی از افراد ممکن است به دلایلی نظیر جهش ژنتیکی به وجود آمده باشد. افراد مبتلا به این بیماری ابتدا بدنشان ضعیف می‌شود و شروع به لاغر شدن عضلات داخلی کف پا می‌کنند تا اینکه بعد از گذشت مدتی که بیماری پیشرفت کرد، ناراحتی و ضعف در عضلات ساق پا نیز به چشم می‌خورد؛ به گونه‌ای که این ضعف ممکن است به دست و ساعد نیز برسد. با پیشرفت بیماری علاوه بر ایجاد ضعف در عضلات مذکور، رفته رفته احساس لمس نیز از بین خواهد رفت و نهایتاً باعث ایجاد عدم هماهنگی عضلات خواهد شد. یکی دیگر از علائم بروز بیماری شارکو ماری توث، افزایش میزان قوس در کف پای افراد و اصطلاحا چکشی شدن انگشت پا است که این مسئله منجر می‌شود فرد مبتلا برای مواردی نظیر راه رفتن یا دویدن با مسئله مواجه باشد. در چنین شرایطی فرد باید به متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب مراجعه کند تا ایشان با توجه به نوع آسیب مغزی، یک راهکار درمانی را به بیمار ارائه دهد. این روش درمانی ممکن است هرکدام از روش‌های توانبخشی، گفتار درمانی، فیزیوتراپی، روانپزشکی و یا ترکیبی از همه این‌ها باشد.

سندروم داون

این نوع سندروم نوعی اختلال ژنتیکی می‌باشد که علت آن وجود یک کروموزوم اضافه است و معمولاً افراد مبتلا به این سندروم از نظر ذهنی دچار مشکل می‌شوند. کسانی که مبتلا به سندروم داون هستند، از همان آغاز تولد از نظر ظاهری با سایر کودکان متفاوت می‌باشند. چنین افرادی غالباً صورتی پهن و گردنی کوتاه دارند و سر و گوششان نیز کوچک است. چشمان آنها برآمده می‌باشد و از نظر توان عضلانی، نسبت به سایر افراد ضعیف‌ترند. با توجه به اینکه سندروم داون اختلالی ژنتیکی در کروموزوم ۲۱ است، باعث مختل شدن شرایط ذهنی فرد می‌شود. باید بدانید که چنین افرادی متاسفانه کشش و پتانسیل ضعیفی برای یادگیری دارند و اکثراً افراد حواس پرتی هستند. همچنین دچار وسواس فکری بوده و دارای رفتارهای تکانشی می‌باشند.

سندروم پس از ضربه مغزی

این سندروم همانطور که از نامش پیداست، پس از ضربه یا صدمه به سر به دلیل موارد مختلفی نظیر تصادفات رانندگی یا هر سانحه دیگری به وجود می‌آید و موجب به وجود آمدن صدمه در مغز خواهد شد. این ضربه موجب می‌شود تا به سلول‌های مغز آسیب وارد شده و مغز نتواند عملکرد درستی را از خود نشان دهد.

علائم سندروم پس از ضربه مغزی چیست؟

اصلی‌ترین علائم این سندروم خستگی، اضطراب، سردرد، اختلال در تمرکز و گیجی می‌باشد. البته برخی از افراد مبتلا به سندروم پس از ضربه مغزی دچار اختلالات بینایی و خواب نیز شده‌اند. اما مهم‌ترین ویژگی که  علایم این سندروم دارد این است که اصلاً مشخص نیست این علائم چقدر طول می‌کشند. ممکن است بعضی از نشانه‌ها تنها چند روز همراه بیمار باشد و برخی دیگر تا سال‌ها باقی بماند.

راه‌های درمان سندروم پس از ضربه مغزی

معمولا برای این مشکل پزشک از دارو جهت کاهش میزان سردرد استفاده می‌کند و داروهای ضد افسردگی و ضد استرس را نیز تجویز می‌نماید. ضمناً بیمار موظف است که از انجام فعالیت‌هایی که باعث فشار آمدن به مغز می‌شود نظیر نگاه کردن به تلویزیون تا حدی که می‌تواند، اجتناب کند و بهتر است ورزش‌های سبکی را در برنامه روزانه خود گنجانده و استراحت کردن را نیز به صورت جدی در برنامه داشته باشد. برخی از موارد جهت درمان‌های حمایتی پزشکان از درمان فیزیوتراپی یا درمان‌های روانشناسی نیز برای پیگیری درمان چنین بیمارانی استفاده می‌کنند.

[html_block id=”9603″]

سندروم متابولیک مغزی

این سندروم را نمی‌توان یک بیماری دانست؛ بلکه مجموعه‌ای از بیماری‌هاست که به شکل همزمان به وجود می‌آیند و موجب می‌شوند که فرد مبتلا در معرض انواع و اقسام خطراتی مانند سکته مغزی، دیابت نوع دو و مشکلات قلبی قرار بگیرد. در واقع پزشکان معتقدند زمانی که یک شخص به شکل همزمان از سه نوع نارسایی نظیر بالا بودن فشار سیستولیک یا دیاستولیک، افزایش قند خون، افزایش سطح گلیسیرید، کاهش hdl و چاقی شکمی رنج ببرد، به شدت در معرض سندروم متابولیک قرار دارد؛ لذا از نظر منطقی هر چقدر سن بالاتر رود، احتمال ابتلا به این نوع سندروم نیز افزایش پیدا می‌کند. البته بدیهی است افرادی که سبک زندگی سالمی را انتخاب کرده‌اند، به تغذیه خود اهمیت می‌دهند، به صورت مرتب ورزش می‌کنند و تناسب اندامشان برایشان مهم است و مهمتر از همه مصرف سیگار و الکل را تا حد بسیار زیادی محدود می‌کنند، از ابتلا به سندروم متابولیک می‌توانند در امان بمانند. علاوه بر موارد فوق عدم تعادل هورمونی و مبتلا شدن به سندروم تخمدان پلیکیستیک نیز در زمره عواملی قرار می‌گیرد که باعث به هم خوردن تعادل هورمون‌های بدل شده و زمینه ساز بروز سندروم متابولیک مغزی خواهد بود.

سندروم آسپرگر

این نوع سندروم یک اختلال سیستم عصبی است که البته در انتهای طیف ملایم اختلالات اوتیسم قرار می‌گیرد. از نظر پزشکان منشا دقیق ایجاد سندروم آسپرگر هنوز مشخص نشده است؛ اما عوامل مختلفی نظیر عوامل ژنتیکی، قرار گرفتن در محیط مسموم و یا ویروس‌های مختلف باعث به وجود آمدن سندروم آسپرگر خواهند شد و نکته قابل توجه این است که دختران کمتر از پسران در معرض ابتلا به سندروم آسپرگر هستند. افراد مبتلا به این بیماری نشانه‌ها و علائمی شبیه اوتیسم را داشته و قادر به برقراری تعاملات اجتماعی موثر نخواهند بود؛ به گونه‌ای که دائماً رفتارهای تکراری انجام داده و به قوانین متمرکز هستند.

شیوه درمان سندروم آسپرگر

جالب است بدانید که برخی از افراد مبتلا به سندروم آسپرگر نسبت به افراد طبیعی، هوش بالاتری دارند؛ اما با این وجود هنوز درمانی برای این عارضه پیدا نشده است. فقط پزشکان درمان‌های حمایتگرانه را تجویز می‌کنند تا با انجام آنها میزان علائم بیماری تا حد زیادی کم شود. البته لازم به ذکر است که اگر تشخیص این بیماری به موقع صورت بگیرد و فرد تحت درمان‌های اصولی و حرفه‌ای قرار بگیرد، می‌تواند در زمینه بهبود مهارت‌های اجتماعی و  مهارت‌های زندگی تا حد زیادی موفقیت کسب کند. برخی از داروهایی که معمولاً پزشکان برای درمان سندروم آسپلگر با توجه به شرایط بیمار تجویز می‌کنند شامل مواردی از قبیل رسپریدون، نالترکسون، آرایپیپرازول، گوانفاسین و… می‌باشند. البته فیزیوتراپی، گفتار درمانی و کاردرمانی نیز روی تقویت مهارت‌های اجتماعی بیماران مبتلا تاثیر مثبت خواهد داشت.

سندروم ایمپاستر

این نوع سندروم جزو اختلالات روانی است که ممکن است کمتر نام آن به گوشتان خورده باشد. در واقع کسانی که به این مشکل مبتلا می‌شوند، قدرت قبول موفقیت‌های خود را ندارند و زمانی که به هر دلیلی موفقیتی برایشان حاصل می‌شود، سهم خود را از این اتفاق بسیار کمرنگ دیده و فکر می‌کنند که به دلیل مسائلی نظیر تصادف و شانس به این مرحله رسیده‌اند و اصلاً استحقاق کسب آن جایگاه و موفقیت را ندارند. در اصطلاح پزشکی چنین افرادی توانایی‌ها و شایستگی‌های خود را قبول نداشته و دائماً به توانایی خودشان شک دارند. به سندروم ایمپاستر، سندروم تقلب نیز گفته می‌شود که برای درمان آن قبل از هر چیز بیمار باید هیجانات خود را پذیرفته و زمانی که احساس ناکافی بودن دارد، سعی کند راجع به این احساس فکر کند یا حتی می‌تواند آن را روی کاغذ بنویسد تا کم کم یاد بگیرد که احساسات خود را به طور اصولی و صحیح مدیریت نماید. جهت درمان این نوع سندروم مشورت با متخصصان مغز و اعصاب و روانشناسان می‌تواند کمک کننده باشد.

سندروم گودپاسچر

این نوع سندروم در زمره بیماری‌های خود ایمنی است که متاسفانه طی آن سیستم عصبی اشتباهاً سلول‌های خودی را نشانه گرفته و آن به آنها حمله می‌کند و سعی در نابودی آنها دارد. در سندروم گودپاسچر سلول‌های کلیه و ریه از بین می‌روند و در صورت عدم تشخیص به موقع، عوارض جبران ناپذیری را خواهد داشت و حتی امکان دارد باعث مرگ فرد مبتلا گردد.

عوامل خطر ابتلا به سندروم گودپاسچر

اگرچه برای بیماری‌های خود ایمنی هنوز دلایل دقیقی عنوان نشده است، اما احتمالاً این سندرومی می‌باشد که از طریق وراثت انتقال پیدا می‌کند. موارد زیر می‌تواند میزان خطر ابتلا به این سندروم را بالا ببرد:

-مواجهه با گرد و غبار فلزات

-مصرف دخانیات و کوکائین

-قرار گرفتن در معرض عفونت‌های ویروسی

-مواجهه با مواد شیمیایی خاص

علائم سندروم گودپاسچر

این سندروم با نشانه‌ها و علائمی نظیر تهوع و استفراغ، مشکلات تنفسی نظیر تنگی نفس، سرفه‌های مداوم، خستگی، رنگ پریدگی پوست و… بروز پیدا می‌کند. البته برخی از علائم کلیوی این سندروم عبارت‌اند از وجود خون در ادرار، تورم دست و پا و یا داشتن ادرار کف آلود است.

سندروم کوشینگ

این سندروم نیز جزو اختلالاتی است که به دلیل بالا رفتن میزان سطح هورمون کورتیزول یا همان هورمون استرس به وجود می‌آید. بد نیست بدانید کورتیزول هورمونی است که در شرایط تنش‌زا ترشح شده و منجر به این می‌شود که فرد بتواند در مقابل موقعیت‌های به وجود آمده، پاسخ مناسبی داشته باشد. اما اگر میزان این هورمون بیش از اندازه باشد، احتمال مبتلا شدن فرد به سندروم کوشینک افزایش پیدا می‌کند. این سندروم در خانم‌ها بیشتر از آقایان بوده و معمولاً افراد ۲۰ تا ۴۰ ساله را درگیر می‌کند. اصلی‌ترین دلیل نگرانی راجع به ابتلا به سندروم کوشینگ این است که عوارض آن باعث ناتوانی در فرد خواهد شد.

علت ابتلا به سندروم کوشینگ

یکی از دلایل مبتلا شدن به این سندروم وجود تومور در غدد فوق کلیه می‌باشد که همین مسئله میزان سطح هورمون کورتیزول را بالا می‌برد.

علائم سندروم کوشینگ

نشانه‌ها و علائم ابتلا به این سندروم برای همه افراد یکسان نیست و برای برخی به شکل خفیف ظاهر شده و برای بعضی دیگر به صورت شدید بروز پیدا می‌کند. اما اصلی‌ترین علائم آن چاقی و افزایش وزن، سرخ شدن رنگ چهره، خستگی، پرمویی، برای خانم‌ها قاعدگی‌های نامنظم، تمرکز ضعیف و ایجاد چربی زائد دور گردن می‌باشد. برخی دیگر از علائم سندروم کوشینگ هستند که نسبت به علائمی که نام بردیم شیوع کمتری دارند نظیر ایجاد جوش و آکنه، بی‌خوابی، افسردگی و عفونت‌های مکرر

سندروم دست بی‌قرار

یکی دیگر از اختلالات دستگاه عصبی سندروم دست بی‌قرار است که همانطور که از نامش پیداست، مبتلایان به این حالت دچار حرکات غیر طبیعی در ناحیه دست می‌شوند. اصلی‌ترین نشانه ابتلا به سندروم دست بی‌قرار این است که شخص مبتلا احساسی نظیر سوزن سوزن شدن را در دست داشته و به شکل غیر ارادی دستان و بازوهای خود را تکان خواهد داد. البته برای برخی از مبتلایان این حرکات فقط محدود به دست نخواهد شد و به اندام‌های دیگر نیز سرایت می‌کند. از جمله علائم بروز سندروم دست بی‌قرار این است که مبتلایان به این سندروم الگوی خواب منظمی ندارند و علائم آنها در حین استراحت کردن نیز تشدید می‌شود.

علت‌های ابتلا به سندروم دست بی‌قرار

۵۰ درصد از موارد ابتلا به سندروم دست بی‌قرار به ژنتیک و عوامل ژنتیکی مرتبط است. اما برخی از بیماری‌های زمینه‌ای نظیر بیماری‌های مزمن کلیوی، پارکینسون، کمبود آهن و کمبود ویتامین B12 و… از جمله مواردی هستند که موجب ایجاد چنین عارضه‌ای می‌گردند. البته گاها در زنان باردار ( معمولاً در سه ماهه سوم بارداری) نیز چنین اختلالی رویت شده است. اگرچه گرفتن در شرایط پر استرس و نداشتن ورزش منظم و یا بهره‌گیری از نوشیدنی‌های حاوی کافئین به شکل مستقیمی از عوامل ایجاد کننده سندروم دست بی‌قرار نیستند، اما طبق تحقیقات این عوامل می‌توانند بروز سندروم دست بی‌قرار را افزایش دهند.

چگونه سندروم دست بی‌قرار را درمان کنیم؟

برای درمان این مشکل از روش‌های حمایتگرانه‌ای که می‌توانند شدت علائم و میزان دفعات آن را کاهش دهند، می‌توان استفاده کرد. پس در گام اول پزشکان داروهایی را تجویز می‌کنند که میزان دوپامین در بدن را کاهش دهد. ضمناً بهره‌گیری از مکمل‌هایی نظیر فولات، منیزیم و آهن می‌تواند روی احساس سوزن سوزن شدن دست و بی‌قراری تاثیر گذاشته و از میزان آن کم کند. در نهایت بهره‌گیری از کمپرس سرد و گرم، انجام حرکات کششی منظم پیش از خواب و بهداشت خواب در کنترل این علائم تاثیرگذار است.

سندروم شوگرن

این مشکل یکی دیگر از اختلالات مزمن سیستم عصبی است و جزو بیماری‌های خود ایمنی محسوب می‌شود. در سندروم شوگرن سیستم ایمنی به جای اینکه عوامل بیماری‌زا را از بین ببرد، به غدد بزاقی حمله کرده و منجر به ترشحات غدد بزاقی بیشتری می‌گردد؛ به گونه‌ای که در اثر ازدیاد ترشحات غدد بزاقی ممکن است در این غدد پارگی‌هایی به وجود آید. از جمله علائم سندروم شوگرن می‌توان به خشک شدن پوست یا بینی و خشک شدن غیر طبیعی چشم‌ها اشاره کرد. حتی در بعضی از موارد سندروم شوگرن باعث می‌شود سیستم تناسلی و واژن خشک شود. اگرچه این نوع سندروم غالباً به تنهایی بروز پیدا می‌کند، اما امکان دارد با گذشت زمان و طولانی شدن برخی از بیماری‌های خود ایمنی دیگر نظیر لوپوس، روماتوئید و آرتورید را نیز ایجاد کند.

علت بروز سندروم شوگرن

این بیماری جزو بیماری‌های خود ایمنی است و همانطور که قبلاً به آن اشاره کردیم، بیماری‌های خود ایمنی هنوز منشا و علت مشخصی ندارند؛ اما عوامل محیطی و ژنتیکی ممکن است زمینه ساز بروز این بیماری باشد. به عنوان مثال ورود ویروس و باکتری به بدن و بیماری‌های زمینه‌ای نظیر دیابت از جمله عواملی هستند که موجب بروز سندروم شوگرن خواهند شد.

[html_block id=”9603″]

شیوه درمان سندروم شوگرن چگونه است؟

برای درمان بیماری‌های خود ایمنی نیز با توجه به اینکه علت شخصی ندارند، راه قطعی درمانی نیز وجود ندارد. اما با اعمال برخی از موارد درمانی می‌توان میزان علائم را کنترل نمود. جهت درمان سندروم شوگرن از داروهایی که باعث می‌شوند تولید بزاق تحریک شود، استفاده می‌شود و یا در برخی از مواقع پزشک قطره‌ای برای رفع خشکی چشم و یا داروهای ضد التهاب و غیر استروئیدی و داروهای خلط آور را تجویز می‌کند. البته اقدامات مراقبتی نظیر عینک محافظ رطوبت نیز می‌تواند علائم بیماری را به مراتب کاهش دهد.

سندروم دویک

یکی دیگر از اختلالات عصبی است که چشم و نخاع فرد بیمار را درگیر کرده؛ در واقع سول‌های سیستم ایمنی بدن، سلول‌های نخاعی و اعصاب بینایی را مورد حمله قرار می‌دهند؛ در نتیجه سندروم دویک نیز جزو بیماری‌های خود ایمنی محسوب می‌شود. حتی در برخی از مواقع سلول‌های سیستم ایمنی باعث از بین رفتن سلول‌های مغز نیز می‌شوند؛ لذا افراد مبتلا به سندروم دویک چشم‌های خود را از دست داده و کور می‌شوند. البته به دلیل ضعف و فلج در بازوها و پاها دچار ناتوانی نیز خواهند شد. از مهمترین علائم بیماری سندروم دویک می‌توان به اختلال در عملکرد روده و مثانه، استفراغ‌های غیر قابل کنترل و سکسکه اشاره کرد. کودکانی که به سندروم دویک مبتلا می‌شوند با علائمی نظیر سردرگمی، گیجی، تشنج و اغماء درگیر خواهند شد.

سندروم ورنیکه کورساکوف

یکی دیگر از اختلالات عصبی است که ضمن کم شدن حافظه و علائم ذهنی مرتبط با آن ظهور پیدا می‌کند. غالباً افرادی که به دلیل سندروم ورنیکه کورساکوف حافظه کوتاه مدت خود را از دست می‌دهند، افرادی بوده‌اند که مدت‌های طولانی مصرف الکل با مقادیر زیادی داشته‌اند و اکثراً به کمبود ویتامین B1 دچار بوده‌اند. این نوع سندروم بیشتر برای رده‌های سنی زیر ۳۵ سال رخ می‌دهد و باعث ایجاد نکروز در بطن‌های مغز و اطراف اجسام پستانی خواهد شد. از جمله علائم این سندروم ناهنجاری‌های چشمی و عدم توانایی در هماهنگ کردن حرکات ارادی بدن است.

سندروم کاناوان

این سندروم یک اختلال عصبی است که زمینه ارثی دارد و در این نوع سندروم سلول‌های عصبی مغز نمی‌توانند پیام‌ها را به درستی ارسال یا دریافت نمایند. افراد مبتلا به سندروم کاناون دور سری بزرگتر از حد نرمال داشته و قادر به کنترل سر و گردن خود به خوبی نیستند؛ چرا که عضلات سر و گردن آنها خشک است. همچنین معمولاً این افراد دست و پاهای خود را همیشه صاف نگه می‌دارند، در نتیجه حالتشان غیر طبیعی است. مبتلایان به سندروم کانوان برای مواردی نظیر خوابیدن و خوردن نیز دچار مشکل هستند و در برخی از موارد ممکن است غذا وارد بینی آنها گردد.

سوالات متداول سندروم مغزی

۱_آزمایش‌های تشخیصی بیماری اعصاب و روان شامل چیست؟

جهت تشخیص سندروم‌های مغزی پزشکان از تست‌های نوار مغزی یا ام آر آی، سی تی اسکن، آنژیوگرافی، آزمایش مایع مغزی نخاعی، اولتراسوند و نوروسونوگرافی بهره می‌گیرند.

۲_بیماری‌های نورودژنراتیو چه نوع بیماری‌هایی هستند؟

این بیماری‌ها به مرور زمان منجر به، به وجود آمدن تغییراتی در ساختار اعصاب و مغز می‌شوند و باعث سردرگمی برای بیماران شده و به همین دلیل شخصیت آنها ممکن است تغییر کند. از جمله این بیماری‌ها می‌توان به هانتینگتون، پارکینسون، آلزایمر و تای ساکس اشاره نمود.

۳_آیا راهی برای پیشگیری از بیماری‌های مغز و اعصاب وجود دارد؟

به غیر از بیماری‌هایی که خود ایمنی هستند و منشأ آنها شناخته شده نیست، از بروز سایر بیماری‌های مربوط به مغز و اعصاب می‌توان با داشتن یک سبک زندگی سالم تا حد زیادی پیشگیری کرد و جهت انجام این کار باید فرد غذای سالم و متنوع و مفیدی داشته باشد و به اندازه کافی بخوابد و استراحت کند و ورزش را نیز در برنامه روزانه خود داشته باشد.

علائم سکته مغزی چیست؟ نشانه‌هایی که باید به آنها توجه کرد