تست پاپ اسمیر، یک روش پیشرفته غربالگری است که برای ارزیابی سلامت دهانه رحم و شناسایی زودهنگام سرطان دهانه رحم طراحی شده است. این تست با استفاده از میکروسکوپ‌های با دقت بالا، به بررسی دقیق سلول‌های دهانه رحم می‌پردازد. در صورتی که نواحی مشکوک یا غیرعادی شناسایی شوند، نیاز به نمونه‌برداری از این نواحی و ارسال آنها به آزمایشگاه پاتولوژی برای بررسی‌های تکمیلی خواهد بود. نتیجه نهایی پس از تحلیل نمونه در آزمایشگاه مشخص می‌شود و این پاسخ، راهنمای گام‌های درمانی بعدی خواهد بود.
سن مناسب برای تست پاپ اسمیر برای بانوان
تست پاپ اسمیر برای بانوان بین ۲۱ تا ۳۰ سال به صورت مستقل انجام می‌شود، در حالی که برای خانم‌های بالای ۳۰ سال، این تست معمولاً همراه با تست HPV صورت می‌پذیرد. در صورت منفی بودن نتایج هر دو تست، توصیه می‌شود که آزمایش هر ۳ سال یک بار تکرار شود. اما اگر تست پاپ اسمیر منفی و تست HPV مثبت باشد، این آزمایش باید هر ۶ ماه تا یک سال دوباره انجام شود.
اجرای به موقع و منظم این تست غربالگری می‌تواند به طور قابل توجهی از وقوع سرطان دهانه رحم در آینده جلوگیری کند و شانس موفقیت درمان‌های احتمالی را افزایش دهد.
چه افرادی در معرض سرطان دهانه رحم قرار دارند؟
خانم‌هایی که در دسته‌های زیر قرار دارند، به دلیل افزایش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم باید نسبت به انجام تست پاپ اسمیر توجه ویژه‌ای داشته باشند:
- ازدواج زودهنگام: بانوانی که در سنین پایین ازدواج کرده‌اند، در معرض ریسک بیشتری قرار دارند.
- عفونت‌های تناسلی: زنانی که به عفونت‌ها یا زگیل‌های تناسلی مبتلا هستند.
- بیماری‌های حاد عفونی: خانم‌هایی که به بیماری‌های جدی نظیر ایدز مبتلا هستند.
- چندین شریک جنسی: زنانی که خود دارای چندین شریک جنسی می‌باشند.
- سیگار و مواد مخدر: خانم‌هایی که سیگاری هستند یا به مواد مخدر اعتیاد دارند.
- همسر با شرکای جنسی متعدد: خانم‌هایی که همسرشان با چندین شریک جنسی در ارتباط است.
- نازایی و زایمان: زنانی که دچار نازایی هستند یا هیچگاه زایمان نکرده‌اند.
- سابقه خانوادگی: بانوانی که در خانواده‌شان سابقه ابتلا به سرطان دهانه رحم وجود دارد.
برای این گروه‌ها، انجام منظم تست پاپ اسمیر به منظور شناسایی زودهنگام و پیشگیری از بروز مشکلات جدی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
انجام تست پاپ اسمیر برای چه افرادی ضرورت دارد؟
همان‌طور که اشاره کردیم، تست پاپ اسمیر یک آزمایش غربالگری مهم است که به تمام زنان توصیه می‌شود هر سه سال یکبار انجام دهند. با این حال، برای برخی از گروه‌ها با شرایط خاص، پزشک ممکن است پیشنهاد کند که فاصله بین این تست‌ها کاهش یابد:
- بیماری ایدز: زنانی که به بیماری ایدز مبتلا هستند.
- اعتیاد به دخانیات: بانوانی که سیگار می‌کشند یا به مصرف دخانیات اعتیاد دارند.
- نازایی یا عدم زایمان: زنانی که هیچگاه زایمان نکرده‌اند یا دچار نازایی هستند.
- عفونت‌های تناسلی: زنانی که به عفونت‌ها و زگیل‌های تناسلی مبتلا هستند.
- ازدواج و مقاربت زودهنگام: بانوانی که در سنین پایین ازدواج کرده و تجربه مقاربت جنسی داشته‌اند.
- عوامل ژنتیکی: حدوداً ۱۰% از موارد ابتلا به سرطان دهانه رحم به عوامل وراثتی و ژنتیکی مرتبط است.
- پارتنر با سابقه بیماری: زنانی که شریک جنسی‌شان پیش‌تر با فردی مبتلا به سرطان دهانه رحم رابطه داشته است.
برای این گروه‌ها، انجام تست پاپ اسمیر با فواصل کوتاه‌تر می‌تواند به شناسایی زودهنگام مشکلات و پیشگیری از بیماری‌های جدی کمک کند.
آمادگی قبل از تست
انجام تست پاپ اسمیر در دوران بارداری بلامانع است. با این حال، برای دستیابی به نتایج دقیق‌تر، رعایت چند نکته پیش از انجام تست ضروری است:
- عدم مقاربت جنسی: حداقل ۲۴ ساعت پیش از انجام تست پاپ اسمیر، از مقاربت جنسی خودداری کنید.
- پرهیز از داروهای واژینال: از ۴۸ ساعت قبل از تست، از استفاده از داروهای واژینال شامل کرم‌ها و ژل‌ها خودداری کنید.
- عدم انجام در دوره قاعدگی: تست پاپ اسمیر نباید در طول دوره قاعدگی انجام شود؛ بنابراین بهتر است در این زمان اقدام به انجام تست نکنید.
- بعد از زایمان: اگر نیاز به انجام تست پاپ اسمیر پس از زایمان دارید، باید حداقل ۲ ماه از زایمان گذشته باشد.
رعایت این نکات می‌تواند به دقت و صحت نتایج تست کمک کند و از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری نماید.
هر چند وقت باید تست پاپ اسمیر انجام داد؟
زمان‌بندی مناسب برای انجام تست پاپ اسمیر تحت تأثیر عواملی متعددی از جمله سن، وضعیت سلامتی، سوابق پزشکی و نتایج تست‌های قبلی PAP یا HPV قرار دارد. برای بسیاری از زنان بالای ۶۵ سال، انجام این تست ممکن است دیگر ضروری نباشد. به‌طور کلی، الگوی توصیه شده به شرح زیر است:
– زیر ۲۱ سال: این گروه سنی نیازی به انجام تست پاپ اسمیر ندارند.
– ۲۱ تا ۲۹ سال: زنان در این گروه سنی توصیه می‌شود هر سه سال یکبار این تست را انجام دهند.
– ۳۰ تا ۶۵ سال: بانوان در این بازه سنی می‌توانند هر سه سال یکبار تست PAP یا هر پنج سال یکبار تست مشترک PAP و HPV را انجام دهند.
– بالای ۶۵ سال: اگر تست‌های غربالگری قبلی به‌طور منظم انجام شده و نتایج طبیعی بوده و همچنین ریسک ابتلا به سرطان دهانه رحم پایین باشد، انجام تست PAP ممکن است نیازی نباشد.
با این حال، برخی شرایط خاص می‌توانند نیاز به انجام تست پاپ اسمیر پس از ۶۵ سالگی را حفظ کنند:
- ابتلا به ویروس HIV یا سیستم ایمنی ضعیف: اگر به ویروس HIV مبتلا هستید یا سیستم ایمنی شما به‌دلیل بیماری یا درمان‌هایی مانند شیمی‌درمانی ضعیف است.
- قرار گرفتن در معرض DES: در صورتی که در دوران بارداری مادر تحت تأثیر استروژن مصنوعی (DES) قرار داشته‌اید که ممکن است خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش دهد.
- سابقه سرطان دهانه رحم: اگر پیش از این به سرطان دهانه رحم مبتلا بوده‌اید و تحت درمان قرار گرفته‌اید.
- هیسترکتومی کامل: اگر رحم به‌طور کامل خارج شده و سابقه ابتلا به سرطان دهانه رحم ندارید، احتمالاً نیازی به انجام تست پاپ اسمیر نخواهید داشت.
رعایت این دستورالعمل‌ها می‌تواند به تعیین نیاز به تست پاپ اسمیر و مراقبت‌های مناسب کمک کند.
تست پاپ اسمیر چگونه است؟
برای انجام تست پاپ اسمیر، ابتدا باید روی تخت معاینه به‌طور افقی دراز بکشید و زانوها را به حالت خمیده قرار دهید. پزشک متخصص از ابزار خاصی به نام اسپکولوم استفاده می‌کند که به آرامی وارد واژن می‌شود. اسپکولوم دیواره‌های واژن را از هم جدا می‌کند تا امکان مشاهده واضح دهانه رحم برای پزشک فراهم شود.
در حین استفاده از اسپکولوم، ممکن است احساس فشاری خفیف در ناحیه لگن تجربه کنید. پس از آن، با استفاده از یک براش نرم و ابزار مشابه کاردک، نمونه‌برداری از دهانه رحم انجام می‌شود. این فرآیند معمولاً چند دقیقه طول می‌کشد و درد زیادی به همراه ندارد.
