مشکل نارساخوانی یا دیسلکسیا جزو یکی از اختلالات مربوط به یادگیری خاص است که در آن برای فرد مبتلا، در زمینه انجام بعضی از تواناییهای مخصوص که برای یادگیری مفید هستند مثل خواندن و نوشتن مشکل ایجاد میشود. متاسفانه باید بگوییم که این مشکل اگر فردی را دچار کند، هرگز برطرف نمیشود و چالشهای فراوانی را در زندگی روزمره او به وجود میآورد. اما با حمایت از چنین افرادی، میتوان تا حد زیادی به مهارتهای مربوط به خواندن و نوشتن آنها کمک کرد و در موفقیت چنین اشخاصی در مدرسه یا محیط کار یاری نمود. در مقاله امروز ما قصد صحبت کردن راجع به نارساخوانی یا دسلکسیا و موارد مرتبط به آن را داریم. پس لطفاً ما را تا انتها همراهی بفرمایید.
اختلال نارساخوانی چیست؟
یک اختلال یادگیری است که در آن فرد برای خواندن با مشکلاتی مواجه میشود. علت این مسئله نیز به دلیل عدم شناسایی صداها و یادگیری ربط دادن صحیح حرفها و واژگان با همدیگر است. در واقع در این بیماری قسمتهایی از مغز را که مسئول پردازش زبان هستند، تحت تاثیر قرار میدهد. لازم به ذکر است که مبتلایان به دیسلکسیا از نظر بهره هوشی و قدرت دید طبیعی دقیقاً مانند سایر افراد هستند. حتی کودکان مبتلا شده به دسلکسیا میتوانند به کمک یک طرح آموزشی تخصصی، تا حد زیادی بر اثرات ناشی از این بیماری غلبه کنند. در این میان نقش حمایتهای عاطفی اطرافیان و خانواده بسیار حائز اهمیت است. با اینکه هنوز هیچ درمان قطعی برای بیماری دسلکسیا کشف نشده است؛ اما اگر مبتلایان در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنند، بهترین نتیجهها را برای درمان میگیرند. در بعضی از مواقع ممکن است این بیماری چندین سال اصلاً تشخیص داده نشود. گرچه هرچه زودتر آن را تشخیص دهید، بهتر است؛ اما هیچ وقت برای درمان دیر نیست و اگر متوجه وجود این بیماری در بدن خود یا اطرافیانتان شدید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
علائم نارساخوانی یا دسیلکسیا چیست؟
این علائم غالباً زمانی ظهور پیدا میکنند که کودک مدرسه را آغاز کرده و تمرکزش روی یادگیری خواندن و نوشتن است. افراد مبتلا به بیماری دیسلکسیا علائم مختلفی از قبیل موارد زیر را از خود بروز میدهند:
_فرد ممکن است ترتیب حروف را در کلمات اشتباه بگیرد.
_او ممکن است خیلی آهسته بنویسد یا خیلی آرام بخواند.
_حرفهایی که به یکدیگر شبیه هستند را اشتباه مینویسد مانند حرف د یا ذ
_املای متناقض و ضعیفی دارند.
_زمانی که یک مطلب به شکل شفاهی به آنها گفته میشود، اطلاعات را به طور کامل درک میکنند؛ اما در درک اطلاعات نوشته شده مشکل دارند.
_انجام برخی از کارهای مربوط به یادگیری و خواندن و نوشتن برایشان سخت است.
_با سازماندهی و برنامهریزی مشکل دارند.
علاوه بر مواردی که در فوق اشاره شد، در اینجا علائم بیماری را طبق رده سنی نیز دستهبندی کردهایم.
- قبل از مدرسه:
کودکی که پیش از رفتن به مدرسه در معرض خطر دیسلکسیا باشد، چنین علائمی را از خود نشان میدهد:
_یادگیری سخت لالایی یا انجام بازیهای ریتمدار
_آهسته یاد گرفتن کلمات جدید
_دیر حرف زدن
_مشکل در به یاد آوردن یا نام بردن حروف، رنگها و اعداد
_مشکلاتی مانند شکل دادن صحیح کلمات نظیر صداهای معکوس در واژگان یا اشتباه گرفتن یک واژه با تلفظ مشابه
- سن مدرسه:
_مشکل در پردازش و درک چیزهایی که میشنوند، دارند.
_پایینتر از حد انتظار برای سن فرد توانایی خواندن دارند.
_در پیدا کردن کلمات صحیح و جملهبندیهای درست سوالات مشکل پیدا میکنند.
_در به یاد آوردن توالی چیزهای مختلفی دچار مشکل هستند.
_در مشاهده کردن و در برخی از مواقع شنیدن تفاوتها و شباهتهایی در حروف و کلمات دچار مسئله هستند.
_در تلفظ صحیح یک کلمه ناآشنا ناتوان هستند.
_در هجی کل کردن واژگان مشکل دارند.
_برای انجام وظایفی که شامل نوشتن و خواندن میشود، زمان غیر طبیعی و زیادی را صرف میکنند.
_از فعالیتهایی که به خواندن نیاز دارند، خودداری میکنند.
- نوجوانان و بزرگسالان:
علائم بیماری دیسلکسیا در افراد بزرگسال وچ نوجوان با علائم آن در کودکان مشابه است. برخی از نشانههای مشترک این اختلال برای کودکان و بزرگسالان عبارتاند از:
_مشکل در خواندن از جمله بلند خواندن
_نوشتن و خواندن آهسته و خیلی پر زحمت
_ایجاد اشکال در هجی کردن کلمات
_اجتناب از فعالیتهایی که احتیاج به خواندن دارند.
_تلفظ اشتباه اسامی یا کلمات
_ایجاد مشکل در به یاد آوردن واژهها
_مشکل در درک عباراتی که معنای ویژهای دارند. به عنوان مثال درک معنای یک لطیفه یا جملاتی که دارای اصطلاحات خاصی هستند و با کلمات خاص قابل درک میباشند. مثلا وقتی میگوییم این کار برایمان مثل آب خوردن است، یعنی این کار ساده است.
_صرف زمان خیلی زیاد برای انجام تکالیف و وظایفی نظیر خواندن و نوشتن
_مشکل در یادگیری یک زبان خارجی یا خلاصه کردن یک داستان و یا حفظ کردن
_مشکل در حل مسائل ریاضی. البته لازم به ذکر است که بر اساس نظر متخصصان بیماریهای مغز و اعصاب کسانی که به بیماری نارسا خوانی مبتلا هستند، در زمینه مهارتهای دیگری نظیر حل مسئله و تفکر خلاق مهارتهای خوبی را از خود نشان میدهند.
حمایت از افراد مبتلا به اختلال یادگیری نارساخوانی
در صورتی که جزو والدینی هستید که فرزندتان دچار بیماری دیسلکسیا شده است، جهت مقابله با اختلال خواندن خود احتیاج به حمایت آموزشی بیشتری از جانب مدرسه و والدین دارد. در صورتی که این حمایتها وجود داشته باشد، فرزند شما میتواند به راحتی به یک مدرسه معمولی نیز برود. به طور کلی تعداد کمی از کودکان هستند که با وجود ابتلا به این بیماری، احتیاج به حضور در یک مدرسه تخصصی داشته باشند. تکنیکها و حمایتهایی که میتواند در چنین شرایطی به کودک کمک کند عبارت است از:
° تدریس همه نکات مربوط به درس در یک گروه کوچک به همراه معلم متخصص
° استفاده از تکنیک فونیک همراه با تکنیکهای دیگر. فونیک یک روش برای آموزش کودکان جهت شناختن و پردازش صداهای کوچکتر سازنده واژگان است.
° فناوریهایی نظیر نرمافزارهای تشخیص گفتار که باعث میشوند خواندن و نوشتن برای فرزندتان راحتتر شود.
به طور کلی مراکز آموزشی باید دانش آموزانی را که مشکل خوانش پریشی یا نارساخوانی دارند را تحت حمایت خود درآورند و به کارمندان متخصص در این زمینه دسترسی داشته باشند. ضمناً اگر فکر میکنید که فرزندتان ممکن است دچار بیماری دیسلکسیا باشد، در گام اول راجع به نگرانیهای خود با معلمش صحبت کنید. در چنین شرایطی ممکن است معلمان راهکارهای بهتری را به برای کمک به فرزندتان پیشنهاد دهند. اگر فرزند شما با وجود حمایتهای اضافی همچنان دارای مشکل بود، بهتر است از متخصصان مغز و اعصاب بخواهید تا مشکلات او را بهتر ارزیابی کنند و ضمن تشخیص منشأ، اقدامات بیشتری را برای درمان او لحاظ کنید.
علت بیماری نارساخوانی چیست؟
کسانی که به این بیماری مبتلا هستند در تشخیص دادن صداهای متنوع سازنده واژگان و ارتباط آنها با حروف دچار مشکل هستند. نارساخوانی به هیچ وجه ارتباطی با سطح کلی هوش شخص ندارد و هر کودک یا بزرگسالی با هر توانایی فکری، ممکن است تحت تاثیر چنین بیماری قرار بگیرد. علل نارساخوانی هنوز هم دقیقاً مشخص نشده است. اما متخصصان فکر میکنند که دلیل آن میتواند ژنهای خاصی باشد که از والدین به فرزند میرسد. ممکن است این ژنها به شکلی با هم عمل کنند که روی نحوه رشد برخی از نواحی مغز در اوایل زندگی تاثیرگذار باشند.
نحوه تشخیص نارسا خوانی یا دیسلکسیا
بهترین راه برای اینکه به طور دقیق بخواهید مشخص کنید که فردی مبتلا به نارسا خوانی است یا خیر، ارزیابی دقیق و کامل او در مدرسه و کلینیکهای خصوصی به وسیله متخصصان مغز و اعصاب است. این را بدانید که با تشخیص به موقع این بیماری میتوانید، ضمن دریافت پشتیبانیهای بهتر و خدمات مناسبتر در مدرسه، وضعیت فرد مبتلا را نیز برای مقابله با این بیمار بهبود ببخشید. افراد متخصصی که میتوانند احتمال ابتلای فرد به نارساخوانی را ارزیابی کنند روانشناسان مدرسه، روانشناسان اعصاب و روانشناسان بالینی هستند. روانشناسان جهت تشخیص نارساخوانی چند آزمایش را به فرد پیشنهاد میدهند. البته برای ارزیابیهای دقیقتر و یافتن نقاط ضعف و قوت، ممکن است فرد به آزمایشهای بیشتری نیز احتیاج باشد. در برخی از موارد ممکن است بیمارستانها در حال انجام برخی از پروژههای تحقیقاتی باشند که فرد بتواند به شکل رایگان در آنجا ارزیابی شود.
نحوه درمان اختلال یادگیری خواندن٫ نارساخوانی٫ دیسلکسیا
همانطور که گفتیم هنوز هیچ روش دقیق و شناخته شدهای برای درمان دیفلکسیا وجود ندارد که بتواند عامل اختلال دیسلکسیا را بهبود ببخشد و عملکرد غیر طبیعی مغز در اثر این اختلالات را بهتر کند. لذا این مشکل ممکن است تا آخر عمر با فرد بماند؛ چرا که هنوز پزشکان موفق نشدند درمانی را برای آن پیدا کنند. اما باز هم میگوییم با تشخیص به موقع و ارزیابی نیازهای ویژه چنین بیمارانی، احتمال موفقیت در درمان اختلال نارساخوانی به مراتب بالا میرود. جهت درمان این بیماری به نکات زیر دقت کنید:
- استفاده از تکنیکهای آموزشی: این بیماری به کمک تکنیکها و رویکردهای آموزشی ویژهای، تا حدی قابل درمان است. هر چقدر زودتر این نکات در نظر گرفته شوند و آغاز شوند، بهتر است. وجود برخی از تستهای روانشناسی به معلمان کودکان مبتلا کمک میکند تا یک برنامه آموزشی مناسب را توسعه دهد. ضمنا معلمان میتوانند از تکنیکهای مختلف بینایی، شنیداری، لمس جهت و بهبود بخشیدن به مهارتهای مطالعه این کودکان بهره بگیرند. طریقه درمان دیفلکسیا در کودکان با تمرکز که کمک به او در زمینههای زیر خواهد بود:
-یاد گرفتن تشخیص صداهای کوچک و بهره گرفتن از آنها برای واژه سازی (شناسایی تلفظ واژهها و صداها)
-درک کردن حروف و رشته حروفی که چنین صداها و واژههایی نشان میدهند، یعنی صداشناسی
-درک چیزی که کودک در حال خواندن آن است.
-خواندن با صدای بلند برای بالا بردن میزان سرعت و دقت و بیان در حین روخوانی
-درست کردن یک فرهنگ لغت از واژگان شناسایی شده و درک شده
-همچنین برای چنین کودکانی برگزاری جلسات آموزشی با یک متخصص خواندن، میتواند سودمند باشد. در صورتی که کودک در زمینه خواندن مشکلات و ناتوانیهای شدیدی داشته باشد، بهتر است تعداد جلسههای آموزشی بیشتری را برایش برگزار کنید؛ زیرا چنین کودکی احتمالاً پیشرفت کندتری داشته و احتیاج به جلسههای آموزشی بیشتری دارد.
- برنامههای آموزش فردی: برخی از کشورها نظیر ایالات متحده آمریکا، مدرسهها یک الزام حقوقی جهت کمک به کودکان مبتلا و بهبود وضعیت یادگیری آنها دارند. پس میتوانید با معلمان کودکان مبتلا برای برگزاری یک جلسه و به وجود آوردن برنامه مکتوب سازماندهی شده، صحبت کنید که در برنامه نیازهای کودک مبتلا، معین شده و اینکه چطور میتوان به موفقیت او در مدرسه کمک کرد. نام این برنامه برنامه آموزش مفردی میباشد.
- درمان زود هنگام: کودکانی که مبتلا به این بیماری هستند، کلاس اول یا دوران پیش دبستانی باید کمکهای بیشتری را دریافت کنند تا با بهبود بیشتر مهارتهای خود در کلاسهای دبستان، بتوانند موفق عمل کنند. اما کودکانی که به آنها در این زمینه کمک نشود، مهارتهای لازم برای خواندن صحیح را کمتر میآموزند؛ در نتیجه دچار مشکلات بیشتری هستند و از نظر تعلیم و تربیت از سایر افراد عقب مانده به سطح هم سن و سالان خودشان نرسند. در صورتی که فرزند به دیسلکسیهای شدید مبتلا باشد، ممکن است هرگز نتواند به راحتی مطالعه کند؛ لذا میتواند مهارتهایی را جهت بهبود این موضوع فرا بگیرد و برای داشتن یک عملکرد بهتر در مدرسه، بهبود وضعیت کیفی زندگی خود را گسترش دهد.
والدین برای درمان دیسلکسیا در کودکان چه کار میتوانند کنند؟
نقش والدین در موفقیت چنین کودکانی فوق العاده جدی است. پس اگر فرزندتان با این مشکل مواجه است، به نکات زیر به دقت توجه کنید:
| زود تشخیص دهید؛ یعنی اگر احساس کردید کودکتان دچار یک ناتوانی در این زمینه است و ممکن است مبتلا به دیسلکسیا باشد، بلافاصله این موضوع را با متخصصان مغز و اعصاب در میان گذاشته تا با تشخیص زود هنگام، شانس موفقیت بیشتری برای درمان فرزندتان وجود داشته باشد.
| برای کودک خود با صدای بلند بخوانید؛ بهتر است این کار را هنگامی آغاز کنید که فرزندتان ۶ ماه دارد و یا حتی کوچکتر از آن است. سعی کنید با فرزندتان کتابهای صوتی گوش دهید و وقتی که او به اندازه کافی بزرگ شد، به همراه یکدیگر کتاب قصه بخوانید.
| با مدرسه کودک خود نهایت همکاری را داشته باشید؛ بهتر است با معلمان فرزند خود در رابطه با اینکه چطور میتوانید به موفقیت وی کمک کرده، صحبت کنید و نگرانیهای خود را ابراز نمایید. همچنین معلم فرزندتان باید بداند که شما بهترین حامی او هستید.
| او را تشویق به مطالعه کنید؛ کودکی که به این مشکصل دچار است، باید برای بهبود مهارتهای مطالعه تمرین زیادی داشته باشد؛ لذا شما به عنوان پدر و مادر موظفید کودکتان را به خواندن تشویق کنید.
| الگوی فرزندتان باشید؛ زمانی که کودک شما در حال مطالعه است، سعی کنید خودتان نیز مدت زمانی از روز را صرف مطالعه کردن نمایید. اطمینان داشته باشید که با انجام این کار، کودک از شما الگوبرداری کرده و نه تنها انجام این کار برایش سخت نیست، بلکه از آن نیز لذت میبرد.
بزرگسالان مبتلا به نارساخوانی چه کنند؟
افراد بزرگسالی که به این بیماری مبتلا میشوند ممکن است برای استخدام شدن با مشکلاتی مواجه کردند؛ بنابراین چنین افرادی میتوانند برای کمک کردن به خودشان اقدامات زیر را انجام بدهند:
از یک متخصص مغز و اعصاب کمک گرفته و بدون اینکه به سنشان توجه کنند، از راهنماییهای پزشک برای نوشتن و خواندن با دقت بهره بگیرند و شرایط خود را به رئیسشان گزارش دهند و دنبال شرکت در جلسات آموزشی بیشتری باشند. نکته مهمی که در اینجا وجود دارد این است که مشکلات آموزشی اصلاً به این معنا نیست که افراد مبتلا به نارساخانی نمیتوانند انسانهای موفقی باشند. دانشجویان توانمندی که به بیماری دیسلکسیا مبتلا هستند در صورت دسترسی به منابع صحیح میتوانند فوق العاده موفق عمل کنند. از طرفی همانطور که گفتیم چنین افرادی خلاق و باهوش نیز هستند؛ لذا ممکن است در زمینههای مختلفی از جمله هنر و علوم متعددی نظیر ریاضیات استعداد خود را نشان دهند. حتی برخی از افراد مبتلا به دیسلکسیا نویسندگان خیلی خوبی نیز خواهند شد.
اگر کودک شما دیسلکسیا دارد چه کار کنید؟
در قسمتهای قبل نیز توضیح دادیم بهبود فعالیتهای افراد مبتلا مانند فعایتهای عاطفی و فراهمسازی شرایط موفقیت فوق العاده اهمیت دارد. پس این مورد را همیشه در نظر داشته باشید و اگر کودکتان به چنین بیماری مبتلا شد، سعی کنید ضمن حفظ آرامش و مدیریت و کنترل نگرانی و استرسهای خود، به نکات زیر نیز نهایت توجه را داشته باشید:
~ حامی او باشید: این موضوع اجتناب ناپذیر است که مشکلات در یادگیری و خواندن ممکن است عزت نفس فرزند شما را تحت تاثیر منفی قرار دهد. پس اینجا وظیفه والدین است که با ابراز عشق و حمایت خود و تحسین استعدادهای کودک و بیان نقاط قوت او، وی را تشویق کنند. با قطعیت به شما میگوییم که اگر فرزندتان را حمایت کنید و او را تشویق کنید، اعتماد به نفس از دست رفتهاش باز میگردد. بنابراین والدین نقش روحی روانی بسیار موثر و مهمی روی کودک خود دارند.
~ با فرزند خود صحبت کنید: توصیه بعدی ما این است که بهتر است با فرزند خود راجع به این بیماری صحبت کنید. در واقع اگر او با اختلال نارساخوانی کم کم آشنا شود و شما برایش توضیح دهید که این موضوع اصلاً یک شکست شخصی نیست، بهتر میتواند با آن مقابله کند. پس هرچه کودک دیسلکسیا را بیشتر و بهتر درک کند، در زمینه بهبود مهارتهای او پیشرفت بیشتری حاصل میشود. در صورت لزوم میتوانید از پزشکان مغز و اعصاب و یا روانشناسان در این زمینه کمک بگیرید.
~ در خانه به کودک خود کمک کنید: بهتر است یک مکان مرتب، آرامش بخش و تمیز را برای مطالعه فرزندتان فراهم کرده و زمان مخصوصی را برای خواندن او مشخص کنید. همچنین اطمینان داشته باشید که فرزندتان سالم و منظم غذا میخورد و به اندازه کافی میخوابد و استراحت میکند.
~ کار با دستگاههای موبایل و رومیزی را محدود کنید: کار کردن با دستگاههایی نظیر لپتاپ، گوشی، تبلت، کامپیوتر و… را تا حد امکان محدود کرده و سعی کنید از زمانهای اضافه برای تمرین خواندن استفاده نمایید.
~ همیشه با آموزگاران کودک خودتان در تماس باشید: همانطور که میدانید معلمان روی دانش آموزان خیلی تاثیرگذار هستند؛ لذا سعی کنید همیشه به شکل منظمی با معلمان فرزندتان صحبت کنید و از این موضوع اطمینان حاصل کنید که فرزندتان در مسیر صحیحی قرار دارد. همچنین میتوانید در رابطه با مشکل فرزندتان با معلم او تبادل نظر و مشورت نیز نمایید و ببینید آیا کودک شما برای به امتحاناتی که احتیاج به خواندن دارند، وقت بیشتری خواهد داشت یا خیر. از معلم او ۰بپرسید با ضبط کردن دروس و بازپخش آنها به فرزند شما کمک خواهد داشت یا خیر و…
~ به یک گروه حمایتی بپیوندید: شرکت کردن در گروههای حمایتی باعث میشود که شما با والدینی که کودکان آنها با این مشکل مواجه هستند، آشنا شوید و ضمن حمایتهای عاطفی، اطلاعات مفیدی را در خصوص این بیماری کسب کنید.
چه زمان به پزشک مراجعه کنیم؟
همانطور که میدانید بیشتر کودکان در پیش دبستانی یا کلاس اول آماده خواندن هستند؛ اما کودکان مبتلا به این بیماری خواندن را در این زمان یاد نمیگیرند. در صورتی که احساس کردید سطح خواندن فرزندتان نسبت به هم سن و سالانش کمتر است و با توجه به نشانههای دیسلکسیا که در قسمتهای قبل توضیح داده شد، متوجه شدید فرزند شما برخی از این نشانهها را دارد، باید به پزشک مراجعه کنید که در این زمینه ابتدا باید به متخصصان مغز و اعصاب مراجعه شود.
سخن نهایی
فرایند خواندن یک مسئله پیچیده است. افرادی که به بیماری دیسلکسیا مبتلا میشوند، در تطبیق دادن حروفی که در یک صفحه مشاهده میکنند با صدایی که آن حروف و ترکیب حروف را تولید میکنند، مشکل دارند. اگر کسی در این مرحله دچار مشکل باشد، مراحل دیگر نیز برای او سخت خواهد شد. افراد مبتلا به دیسلکسیا در مسائلی نظیر روخوانی، املای صحیح کلمات و یادگیری یک زبان جدید دچار چالش میشوند؛ اما این مسئله به هیچ وجه با هوش کلی آنها ارتباط ندارد. به صورت خلاصه نارساخوانی را به عنوان یک مشکل غیر منتظره در خواندن برای فردی که هوش آن را دارد که خواننده خیلی بهتری باشد، ایجاد میشود. این افراد ضمن اینکه مشکل دیرخوانی دارند، برخلاف تصور عموم متفکرانی خلاق و سریع با داشتن قابلیت استدلال عالی هستند. در صورتی که در این مورد سوالات بیشتری دارید، به متخصصان مغز و اعصاب مراجعه کنید. در این مقاله ما در رابطه با بیماری دیسلکسیا و نحوه درمان آن صحبت کردیم. امیدواریم برایتان مفید واقع شده باشد. در پایان نیز به سه سوال رایج در این زمینه پاسخ میدهیم.
[html_block id=”9603″]
سوالات رایج
۱_نارساخوانی چقدر شایع است؟
این مشکل ۲۰ درصد از جمعیت را تحت تاثیر خود قرار داده است و ۹۰ درصد از همه افرادی که ناتوانی یادگیری دارند را شامل خواهد شد. در واقع میتوانیم بگوییم که در بین تمام اختلالات عصبی شناختی، دیسلکسیا شایعترین آنهاست.
۲_آیا نارساخوانی یا دیسلکسیا قابل درمان است؟
خیر تا این لحظه که ما در حال تدوین این مقاله هستیم، پزشکان راهکار درمانی را برای آن پیدا نکردهاند و اعلام کردند که این عارضه مادام العمر است. اما در صورت تشخیص زود هنگام و دریافت کمکهای مناسب که در متن مقاله آن را توضیح دادیم، چنین بیمارانی پتانسیل این را دارند که به دانش آموزان و بزرگسالان خیلی موفقی تبدیل شوند.
۳_آیا استفاده از عینک یا استفاده از فونتهای مختلف، میتواند به خواندن افراد مبتلا به نارساخوانی کمک کند؟
خیر با توجه به اینکه دیسلکسیا اصلاً یک اختلال بینایی نیست و افراد مبتلا به این بیماری از نظر دسترسی به صدای زبان گفتاری مشکل دارند، مشکل آنها با موارد نام برده شده حل نمیشود.